Την Δευτέρα 7 Μαρτίου είχα την ευκαιρία να βρεθώ στο Κλειστό Γήπεδο Κανηθου και να παρακολουθήσω από κοντά , την προπόνηση της ομάδας του Βόλεϊ , του Ηρακλή Χαλκίδας.
Γράφει η Έλενα Ράνιου*
Ήταν όλοι εκεί. Φωτιάδης - Αλεξάκης - Κολτσιακης - Φίνος - Κουτρουμανος - Γεωργοπουλος - Γκορτσανιουκ - Αδαμόπουλος - Αντιφακος - Μαγγος - Κοντοσταθης και είχε έρθει η ώρα να ανακαλύψω την μαγική συνταγή του Σπύρου Γκολίτση του Γιάννη Καρκαλή και του Γιάννη Καραφυλλίδη για την επιτυχία της ομάδας.
Περίμενα να δω, ποια ήταν αυτά τα μαγικά πράγματα που θα έκαναν οι παίκτες και ποιες ήταν οι νέες ασκήσεις που είχαν ενσωματώσει στη προπόνηση μπροστά στο επικείμενο ντέρμπι του Σαββάτου 12 / 3
με την ομάδα της Νέας Περαμου ( Κύζικος ) . Και όμως απέτυχα!!!
Κανένα μαγικό και καμιά νέα άσκηση δεν είδα. Αυτό που είδα ήταν όμως άκρως εντυπωσιακό και είχε να κάνει με το πως εκτελούσαν οι παίκτες τις ασκήσεις και την προπόνηση.
Η τρομερή ενέργεια , η ακρίβεια , η επικοινωνία και η σημασία στη λεπτομέρεια που ήταν σε ένα εντελώς διαφορετικό ( ανεπτυγμένο ) επίπεδο ήταν αυτά που τόσο καιρό έχουν αυξήσει την καθημερινή τους απόδοση.
Είναι επομένως η ποιότητα της προπόνησης , που κάνει αυτή την ομάδα να ξεχωρίζει. Όλο αυτό φυσικά έχει άμεση σχέση με την ποιότητα των παικτών της ομάδας, η οποία καθορίζει και το επίπεδο δουλειάς.
Είδα ακόμη πως η επικοινωνία τους είναι κομβικής σημασίας και γίνεται ξεκάθαρα και με σύντομο
τρόπο. Τι θέλω να πω? Είναι σημαντική η αλληλεπιδραση των παικτών μετά από κάποιο λάθος. Η αντιμετώπιση του λάθους σε μέτρια ομάδα δεν έχει σωστή συνέχεια , δεν υπάρχει
θετική οπτική επαφή μεταξύ των παικτών η γλώσσα του σώματος είναι λάθος, οι παίκτες χαμηλώνουν το κεφάλι και δεν υπάρχει συγκέντρωση στην επόμενη φάση. Το ίδιο
συμβαίνει και με τον πάγκο , όπου δεν υπάρχει σωστή αντίδραση , με παίκτες είτε σιωπηλούς που δεν συνεισφέρουν παρακολουθωντας με αδιαφορία
είτε παρακολουθωντας με γκρίνια.
Στην ομάδα του Ηρακλή όμως αυτό δεν συμβαίνει, η αντίδραση είναι θετική με οπτική επαφή και με επικοινωνία που βγάζει υγεία. Ο παίκτης που κάνει το λάθος σηκώνει το χέρι του και το αποδέχεται και οι συμπαίκτες του τον καθησυχάζουν και επικοινωνούν μαζί του λεκτικά και οπτικά.
Επίσης ο πάγκος συνεισφέρει με φωνή και ενέργεια.
Κατάλαβα λοιπόν ότι η προπονητική διαδικασία της ομάδας είναι πολύπλευρη, ζωντανή και συνεχιζόμενη και πως ο προπονητής της , έχει δημιουργήσει ένα σκληρό πυρήνα θετικής ψυχολογίας και αλληλεπιδρασης τόσο τεχνικά όσο και διανοητικά.
Όταν η προπόνηση έφτασε στο τέλος σηκώθηκα από τη κερκίδα χειροκροτωντας όπως πάντα απ την πρώτη μέρα που τους είδα να αγωνίζονται και θυμήθηκα πως η ομάδα έχει και έναν 7ο παίκτη ......
τη κερκίδα.
Τη κερκίδα ναι!!! Και η κερκίδα της Χαλκίδας είναι αρκετά διαφορετική από κάθε άλλη ! Εμψυχώνει , βοηθά , αναπτερώνει και στηρίζει την ομάδα. Ποτέ δεν αποδοκίμασε τους παίκτες της, πότε δεν έχασε την εμπιστοσύνη της , ποτέ δεν κατέκρινε τα λάθη της.
Γιατί η κερκίδα της Χαλκίδας είναι μια οικογένεια ! Είναι τα παιδιά , οι γυναίκες και οι άντρες μιας πόλης που δίνουν ραντεβού σε κάθε αγώνα για να διασκεδάσουν και όχι μόνο για να κερδίσουν, είναι μια γροθιά ! Και στα δύσκολα στέκεται όρθια και φωνάζει ...... ΕΛΑ ΡΕ ΧΑΛΚΙΔΑΑΑΑΑΑ.......
Έφυγα περήφανη για την ομάδα της πόλης μας από το γήπεδο και σίγουρη πως όλη η Χαλκίδα το Σάββατο 12 / 3 / 2016 στις 18.00 στην αναμέτρηση του Ηρακλή Χαλκίδας με τον Κύζικο θα είναι στο Κλειστό Γηπέδο Κανηθου στη κερκίδα , όπως μόνο εμείς ξέρουμε γιατί...........ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΨΗΛΑ!!!!!!!
* Η Έλενα Ράνιου είναι Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
Πηγή:WWW.KONTASTASPOR